مقاله: جایگاه حیاط مرکزی در خانه های سنتی ایران برای رسیدن به معماری پایدار

مقاله: جایگاه حیاط مرکزی در خانه های سنتی ایران برای رسیدن به معماری پایدار

جایگاه حیاط مرکزی در خانه­های سنتی ایران برای رسیدن به معماری پایدار

این مقاله در اولین همایش ملی معماری پایدار و توسعه شهری پذیرفته شده است.

فایل این مقاله به صورت word و قابل ویرایش است.

لینک مقالات همایش در سایت سیویلیکا (+)

چکیده:

معماری پایدار یکی از بحث­های مهم زمان معاصر می­باشد که عکس‌العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می‌رود. یکی از نمونه­های معماری پایدار، معماری سنتی ایرانی است که بهموضوع های اقلیمی، مصالح، سازه و ترکیب و پایداری آنها می­پردازد. وجود معماری پایدار در خانه­های سنتی ایران که با توجه ویژه به حیاط طراحی شده است، چشمگیر می­باشد. معماران ایرانی همواره سعی در خلق فضایی بودند که در آن به آرامش برسند و درخلق این فضا محتاج طبیعت بودند و معتقد بودند که بخشی از پایداری معماری با طبیعت ادغام شده است و در طول هم می­باشد.

حیاط مرکزی با توجه به چهار اقلیم ایران، در ابعاد و اندازه­های مختلف وجود داشته و کاربری­های اطراف حیاط نیز با توجه به اقلیم­ها متفاوت بوده است و یک معماری پایدار را تعریف می­کند. در خانه­های سنتی با طراحی حیاط مرکزی از انرژی­های تجدیدپذیر مانند هوا، نور و ... همراه با فضای سبز استفاده شده است.