جان
اشتاین بک (۲۷ فوریه ۱۹۰۲ - ۲۰ دسامبر ۱۹۶۸) یکی از شناخته شدهترین و پر
خوانندهترین نویسندگان قرن بیستم آمریکا است. او در سال ۱۹۶۲ برنده جایزه
نوبل ادبیات شد. مشهورترین آثار او موشها و آدمها (۱۹۳۷) و کتاب برنده
جایزه پولیتزر، خوشههای خشم (۱۹۳۹) هستند که هر دو نمونههایی از زندگی
طبقه کارگر آمریکا و کارگران مهاجر در دوره رکود بزرگ هستند. البته وی در
اواخر عمر به مانند جرج اورول از مواضع چپ خود اظهار ندامت کرده و از جنگ
آمریکا در ویتنام علیه حکومت کمونیستی آن نیز پشتیبانی کرد. حتی خود به
ویتنام رفته و به قول خود از «عملیات قهرمانانه» سربازان آمریکایی گزارش
تهیه میکرد. آثار نخستین وی از ادراکی کامل درباره زندگی و نظری بلند و
وسیع درباره مسائل انسانی برخوردار است که با روشی تغزلی، حماسی یا طنزآمیز
و لحنی واقعبینانه بیان شده و در ادبیات معاصر آمریکا مقامی عالی به دست
آوردهاست.