سنسورها
از نظر کیفی مرحله جدیدی را در استفاده هر چه بیشتر از همه امکاناتی که
توسط علم میکروالکترونیک به وجود آمده است ، بویژه در زمینه پردازش اطلاعات
عرضه می کنند. سنسورها رابط بین سیستم کنترل الکتریکی از یک طرف و محیط،
عملیات، رشته کارها یا ماشین از طرف دیگر هستند. در گذشته تکامل سنسور قادر
به هم گامی با سرعت تکامل در صنعت میکروالکترونیک نبوده است. در واقع ،در
اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 تکامل سنسور در سطح بین المللی بین 3 تا 5
سال عقب تر از تکامل علم میکروالکترونیک در نظر گرفته می شد این حقیقت که
ساخت عناصر میکروالکترونیک غالباً بسیار ارزان تر از عناصر اندازه گیری
کننده ای (سنسورهایی) بود که آنها احتیاج داشتند یک مانع جدی درازدیاد و
متنوع نمودن کاربرد میکروالکترونیک پردازشگر اطلاعات در گستره ی وسیعی از
عملیات و رشته کارها بود. چنین اختلاقی بین علم میکروالکترونیک مدرن و
تکنولوژی اندازه گیری کننده کلاسیکی تنها توانست به واسطه ظهور تکنولوژی
سنسورهای مدرن بر طرف شود. به این دلیل، امروزه سنسورها بعنوان یکی از
عناصر کلیدی جهت تکامل پیوسته و شتابان علم میکروالکترونیک شمرده می شوند.
کار تحقیقاتی و تکاملی گسترده در شاخه
های مختلف تکنولوژی سنسور درسطح بین المللی آغاز شد. حاصل این فعالیت آن
است که امروزه تجارت سنسور از بالاترین نرخ های رشد سالانه بهره مند می
باشد. از انجایی که سنسورها وسیله ی اساسی برای به دست آوردن همه اطلاعات
لازم در رابطه با وضعیت های مختلف عملیات و محیط هستند، بنابراین آنها باب
امکانات کاملاً جدیدی را به روی اتوماسیون طیفی از عملیات درصنعت، منزل،
کارخانه ، کاربردهای طبی و سایر بخشها می گشایند. بعنوان مثال کارخانه های
تماماً اتوماتیک و مجتمع آینده تنها می تواند به کمک سنسورها تحقق یابد اگر
چه سنسورها به همراه علم میکروالکترونیک پردازشگر اطلاعات یک گام مهم روبه
جلو را عرضه می دارد لیکن این تنها اولین قدم است. در این مرحله سنسورها
از تعدادی از عناصر میکروالکترونیک موجود، بعنوان مثال به شکل پردازشگر ها،
حافظه ها، مبدل های آنالوگ به دیجیتال با تقویت کننده ها ، برای آماده
نمودن سیگنال خروجی استفاده می کنند. در عین حال، سنسور باید یک خروجی
الکترونیکی تولید کند که به آسانی پردازش می شود در حالت ایده آل این
سیگنال به شکل یک سیگنال دیجیتالی سازگار با باس می باشد. همچنین احتیاج به
کاهش وزن و حجم وجود دارد.
دومین گام عبارت است از اتصال سنسور -
سیستم میکروالکترونیک – مکانیکی می باشد. اطلاعات حاصل شده توسط سنسور در
رابطه با حالت یا پیشرفت یک پروسه با عبور از یک طبقه ی پردازشگر سیگنال
الکترونیکی وارد بخش مکانیکی شده و به پروسه بازخورانده می شود زنجیره
سنسور- سیستم میکروالکترونیک- بخش مکانیکی تنها در صورتی کار می کند که همه
ی خطوط رابط سازگار باشند این امر منجربه توصیف یک معیار مهمتر بویژه تا
جایی که به سنسور مربوط است می شود علی رغم آگاهی گسترده در رابطه با اهمیت
سنسور بعنوان یکی از عناصر کلیدی در فراینداتوماسیون ، کسب اطلاعات جامع و
مقایسه ای درباره وضعیت تکنولوژی سنسور پیشرفت های حاصل شده در این زمینه
مشکل است این امر دارای چند دلیل زیر است: