غرور در اخلاق؛ گزارش تحلیلی آراء فیلسوفان اسلامی و غربی
غرور در اخلاق؛ گزارش تحلیلی آراء فیلسوفان اسلامی و غربیبرخی ویژگیهای اخلاقی وجود دارد که هم جنبه مثبت دارند و هم جنبه منفی. یکی از این ویژگیها غرور است. غرور از نظر فیلسوفان اسلامی، اغلب به عنوان رذیلت اخلاقی و گناه دینی محسوب میشود. فیلسوفان اسلامی، معمولاً غرور را به معنای آرامش نفس به آنچه موافق هوی و هوس باشد بیان کردهاند، اما برخی از آنها مانند ابن مسکویه غرور را در معنای مثبت «کبَر نفس» بیان کردهاند. فیلسوفان غربی نیز به تبع دیدگاه اخلاقی یا دینی خود، تعریفی مشابه از غرور منفی دارند و آن را به لحاظ اخلاقی قابل تقبیح دانسته و به لحاظ دینی، گناه تلقی میکنند. با اینحال، از نظر آنها غرور در معنای مثبت و به عنوان فضیلت نیز بهکار رفته است. به عنوان مثال ارسطو در اخلاق نیکوماخوس غرور را «زینت فضائل» معرفی کرده است، بطوریکه بدون آن، انسان هیچ انگیزهای برای زندگی ارزشمند ندارد. بررسی معانی مختلف غرور با توجه به عملکردهای متنوع آن، تصمیم دربارهی حکم اخلاقی آن را تا حدی با دشواری مواجه میکند. ارزیابی اخلاقی غرور، به عنوان رذیلت یا فضیلتی مطلق و یا امری نسبی میتواند نتایج مهمی در حوزههای مختلف زندگی از جمله روابط اجتماعی، سیاسی، تعلیم و تربیت داشته باشد و تحلیل آن به عنوان رذیلتی اخلاقی یا عقلانی میتواند راههای متفاوتی را برای اصلاح نفس پیشنهاد کند. پژوهش حاضر، با عنوان «غرور در اخلاق؛ گزارش تحلیلی آراء فیلسوفان اسلامی و غربی» که با گردآوری، تحلیل و تلخیص آثار فیلسوفان اسلامی و غربی و به روش کتابخانهای تنظیم شده است، در صدد است تا این موضوع را براساس آثار فیلسوفان مسلمان و غرب مورد بررسی قرار دهد و پس از مقایسهی معنا و حکم اخلاقی آن و نقش شرایط تأثیرگذار در خوبی یا بدی این احساس و تفسیر آن بر اساس متون دینی، راهی برای شیوهی صحیح زندگی در ارتباط با این مسئله بیاید. کلمات کلیدی: غرور، اخلاق، فضیلت، رذیلت، فیلسوفان اسلامی، فیلسوفان غربی.
فهرست عنوان صفحه 1-1-1 تعریف مسأله و سؤالهای تحقیق2 1-3-3 تفاوت غرور با عجب و کبر19 فصل دوم: غرور از نظر فیلسوفان اسلامی30 2-1 ریشههای مذهبی غرور در آراء فیلسوفان اسلامی31 2-1-1-4 واژههای مترادف با غرور34 2-1-3 جایگاه تواضع در روایات53 2-1-5-2 تکبر زن در مقابل مرد نامحرم55 2-2-1-2 خواجه نصیر الدین طوسی59 فصل سوم: غرور از نظر فیلسوفان غربی81 3-1 ریشههای مذهبی غرور در آراء فیلسوفان غربی82 3-1-1 کبر و غرور در عهد جدید84 3-1-2 عوامل کِبر و غرور در عهد جدید86 3-1-2-3 اکتفا به خرد و حکمت انسانی خود88 3-1-3 جایگاه تواضع در عهد جدید88 3-1-4 کبر و غرور از نظر آبای کلیسا89 3-2-2-2 ویژگیهای فرد مغرور100 3-2-2-3 تعریف انسان خودبین و بیهمّت102 3-2-2-4 رابطه غرور و افتخار103 3-2-4-3 تفاوت غرور با تکبر، خودبینی و خودخواهی116 3-2-4-4 ویژگیهای افراد مغرور118 فصل چهارم: مقایسه آراء فیلسوفان اسلامی و غربی121
فصل اول: کلیات
1-1 مقدمه1-1-1 تعریف مسأله و سؤالهای تحقیقفیلسوفان اخلاق درباره ویژگیهای اخلاقی بسیار سخن گفتهاند، و از آنها به عنوان فضائل و رذائل تعبیر کردهاند. فضیلت، ویژگی مثبت منشی است که به رفتارهای صحیح میانجامد و در مقابل، رذیلت ویژگی منفی منشی است که فاعل را به کار خطا وا میدارد. اما در بین این ویژگیها، ویژگیهایی نیز وجود دارد که هم به عنوان فضیلت تلقی میشوند و هم به عنوان رذیلت، از اینجهت که این ویژگیها هم دارای جنبه مثبتاند و هم جنبه منفی. یکی از این ویژگیها غرور است که در آثار فیلسوفان و تعابیر اجتماعی گاه به عنوان ویژگی مثبت، مورد تحسین قرار میگیرد، و گاه به عنوان ویژگی منفی مورد تقبیح. نوشتار حاضر با عنوان «غرور در اخلاق؛ گزارش تحلیلی آراء فیلسوفان اسلامی و غربی» در سه فصل تنظیم شده که در فصل اول به کلیاتی درمورد موضوع، پرداخته شده است. در این فصل تعاریف و اصطلاحات مربوط به غرور و واژههای مرتبط با غرور مطرح شده و تاریخچه مبحث غرور در فلسفه اسلامی و غربی بیان شده است. در فصل دوم نیز موضوع غرور از نظر فیلسوفان اسلامی مطرح شده است. با توجه به اینکه مباحث اخلاق اسلامی و بحث از فضائل و رذئل اخلاقی ارتباط مستقیم با آیات و روایت و مذهب دارد، لذا این فصل به دو بخش اخلاق دینی و اخلاق فلسفی تقسیم شده است، که در بخش اخلاق دینی مباحث مربوط به غرور در آیات و روایات بیان شده و در بخش اخلاق فلسفی نظرات فیلسوفان مسلمان مطرح شده است. اما مراد از فیلسوفان مسلمان نیز، فیلسوفان و متفکرانی است که در حوزه اخلاق کار فلسفی کرده و در مورد غرور نظراتی ارائه کردهاند. در کتاب ماجد فخری رویکردهای اخلاق اسلامی بیان شده است. با توجه به اینکه این رویکردها کلامی، فلسفی، دینی و تلفیقی هستند، به لحاظ منطقی باید بحث محدود به رویکرد فلسفی میشد، اما از آنجا که بحث غرور در اخلاق اسلامی محدود به رویکرد فلسفی نیست، حتی رویکردهای دینی، تلفیقی و کلامی مباحث غرور را بیشتر مطرح کردهاند، بنابراین در این فصل از هر رویکرد نظریه یک فیلسوف یا متفکر بیان شده است. به این دلیل که بحث ما در حوزه فلسفه اخلاق است، لذا مباحث مربوط به غرور را محدود به فیلسوفان اخلاق میکنیم؛ اولاً به این علت که به لحاظ تقدم، حق با کسانی است که در حوزه فلسفه اخلاق کار کردهاند، مانند ابن مسکویه، خواجه نصیرالدین طوسی، غزالی، فیض کاشانی و ... که کتاب اخلاقی دارند. دلیل دوم این است که فیلسوفان اسلامی که رویکردهای مشائی و اشراقی و حکمت الهی دارند، این رویکردها تأثیر مستقیمی در بحث غرور نداشته و نظر خاصی نیز در مورد غرور نداشتهاند. مثلاً فیلسوفانی همچون ملاصدرا و یا شیخ اشراق مباحث مربوط به غرور را به صورت مجزا مطرح نکردهاند. در فصل سوم غرور از نظر فیلسوفان غربی مطرح شده است. در این فصل نیز با توجه به فصل دوم که مبحث غرور در دو بخش اخلاق دینی و اخلاق فلسفی مطرح شده، در بخش اخلاق دینی مباحث مربوط به غرور در عهد جدید و آبای کلیسا بیان شده است. در بخش اخلاق فلسفی نیز با توجه به نظراتی که در مورد غرور وجود دارد، برخی از فیلسوفان غربی مانند افلاطون غرور را به صورت کاملاً منفی و به عنوان رذیلت مطرح کردهاند، برخی دیگر نیز مانند ارسطو غرور را به عنوان فضیلت مطرح کردهاند، و برخی دیگر نیز غرور را به صورت نسبی مطرح کردهاند و در برخی موارد غرور را فضیلت و در برخی موارد غرور را رذیلت میدانند، مانند هیوم و تیلور. برای تبیین فلسفی غرور از نظر فیلسوفان اسلامی در هر فصل ابتدا به تعریف غرور از نظر هر یک از این فیلسوفان پرداخته شده است. سپس ماهیت غرور بیان شده است، که آیا غرور رفتار بیرونی است و یا یک احساس درونی. در این بخش مشخص میکنیم که غرور با کدام یک از قوای انسان در ارتباط است. با توجه به قوای نفس، که قوای نباتی، حیوانی و انسانی است، ما میخواهیم مشخص کنیم که غرور آیا جزء قوای حیوانی انسان است، که همان قوه غضبیه و شهویه است، و یا جزه قوای انسانی که همان قوه عاقله است. وقتی جایگاه غرور به لحاظ ماهیت مشخص شد، سپس حکم اخلاقی غرور را بیان میکنیم، که وظیفه انسان در هر یک از این موارد چیست. ما در اینجا به دنبال این نیستیم که بگوئیم آیا غرور مثبت است یا منفی، بلکه قصد داریم نظراتی که در این مورد وجود دارد را بررسی کنیم، همچنین به دنبال راههای درمان غرور منفی نیز نیستیم، چرا که بحث وارد مسائل تربیتی میشود که خارج از حوزه این پایان نامه است. در میان متفکران دینی و غیر دینی، در این مورد کهآیا غرور یک رذیلت اخلاقی و گناه دینی است، و یا فضیلت اخلاقی اختلاف نظر وجود دارد. بعضی آن را مطلقاً سزاوار سرزنش دانسته وبه عنوان یک رذیلت اخلاقی یا گناهی دینی تلقی میکنند، اما برخی دیگر آن را امری ستودنی دانسته و برای شخصیت انسان لازم و ضروری میدانند. در ادبیات دینی اسلامی، غرور معمولاً به معنای کبر و خودپسندی در نظر گرفته شده و آیات و روایات اسلامی نیز آن را تقبیح میکند. در قرآن، غرور به عنوان نخستین گناه که توسط شیطان صورت گرفته است، معرفی میشود. از نظر قرآن، غرور شیطان مانع از سجده او در برابر انسان و اطاعت امر الهی گردید. اکثر فیلسوفان و متفکران اسلامی نیز تحت تأثیر آموزههای اسلامی خود، غرور را به عنوان رذیلتی اخلاقی در نظر گرفته و آن را اینگونه تعریف میکنند: «غرور عبارت است از مطمئن شدن به آنچه موافق هوى و هوس باشد، و طبع آدمى به سبب شبهه و خدعهی شیطان به آن میل کند. پس هر کس معتقد باشد که در دنیا و آخرت بر راه خیر است و این پندار از روى شبهه نادرست باشد او مغرور و فریفته است.»[1] متفکران مسیحی و فیلسوفان غربی نیز در تعریف غرور به عنوان رذیلتی دینی و یا فضیلتی اخلاقی اختلاف نظر دارند. غرور در مسیحیت، به عنوان یکی از هفت گناه کبیره در نظر گرفته شده که انسان را از خداوند دور کرده و مانع از خیر و رحمت الهی میگردد. همانگونه که در کتاب آسمانی آمده است: «خدا به شخص فروتن قوت میبخشد، اما با شخص متکبر و مغرور مخالفت میکند.»[2] متفکران دینی و آبای کلیسا در غرب، غرور را به عنوان نخستین گناه و رذیلتی اساسی در نظر میگیرند، اما فیلسوفان غربی، در تعریف غرور به عنوان فضیلت یا رذیلت اخلاقی نظرات متنوعی دارند، برخی از آنها مانند ارسطو، نه تنها غرور را تقبیح نمیکنند بلکه آن را به عنوان «زینت فضائل» در نظر میگیرند. ارسطو در کتاب اخلاق نیکوماخوس غرور را «بزرگمنشی» تعریف کرده، که حدوسط بین دو رذیلت بیهمتی و تواضع بیجاست. از نظر ارسطو یکی از ویژگیهای فرد فضیلتمند این است که فضایل خود را به دیگران نشان دهد و این همان غرور مناسب است. در مقابل، گروهی دیگر غرور را تنها به عنوان رذیلت در نظر میگرفتند، و برخی دیگر نیز موضوع غرور را به صورت نسبی بیان میکردند.
1-1-1-1 سؤالات اصلیبا توضیحات ارائه شده، مشخص میشود که مسائل اصلی این پایاننامه چنین است:
1-1-1-2 سؤالات فرعیدر این راستا بررسی مسائل فرعی زیر نیز ضروری خواهد بود:
1-1-2 فرضیههای تحقیق1. غرور از نظر فیلسوفان اسلامی، اغلب به عنوان رذیلت و در معنای فریفتگی است که معنایی اعم از تکبر و خودپسندی دارد. اما با این حال، برخی نیز آن را به عنوان فضیلت در نظر گرفته و کِبَر نفس تعریف میکنند. 2. برخی از فیلسوفان غربی مانند ارسطو، غرور را به معنای بزرگمنشی در نظر گرفتهاند و برخی دیگر، غرور را خودخواهی و خودپسندی تعریف کردهاند. 3. به طور کلی میتوان گفت غرور بر اساس مبانی دینی و اعتقادی در بین متفکران دینی و مسیحی، به عنوان گناه دینی در نظر گرفته میشود، اما بر اساس مبانی فلسفی، بین فیلسوفان اسلامی و غربی تفاوتهایی وجود دارد. 4. غرور به لحاظ ماهیت، ملکهای نفسانی است که از احساس درونی انسان نسبت به خود، ناشی میشود و باعث انجام عملی متناسب با آن احساس میگردد. حال اگر این احساس مناسب و بهجا باشد این غرور فضیلت است، اما اگر این احساس، یک احساس نامناسب و بیجا باشد، باعث ایجاد غرور کاذب و منفی در انسان میگردد، در اینصورت غرور رذیلت خواهد بود. 5. برخی از فیلسوفان اسلامی و غربی، غرور را به عنوان فضیلت و در معنای بزرگمنشی در نظر میگیرند، و در نتیجه آن را برای شخصیت انسان، لازم و ضروری میدانند. اما برخی دیگر، غرور را به عنوان رذیلت و به معنای کبر و خودپسندی در نظر گرفته و آن را تقبیح میکنند.
[1]. مهدی نراقی، جامع السعادات، بیروت: منشورات الفجر، 2008م، ج3، ص471. [2]. یعقوب، 4: 6. جهت کپی مطلب از ctrl+A استفاده نمایید نماید |