مسوولیت مدنی ناشی از انتقال خون آلوده
1. بیان مسئله و اهمیت موضوع
همه انسانها ممکن است در طول زندگی خود
توسط عوامل محیطی و یا با انجام برخی رفتارها در معرض ابتلا به آلودگی های
مختلف میکروبی قرار گیرند.تصدی گری انتقال خون توسط نهادها و افراد صالح و
متخصص از آن روی از ضرورت برخوردار است که خون منبع بسیاری از میکروب های
ناقل بیماریها است.از عوامل مهم انتقال آلودگی های میکروبی در بین
انسانها،تماس مستقیم یا غیر مستقیم با خون فرد آلوده به میکروب ها می
باشد.بسیاری از افراد آلوده به چنین میکروب هایی،از آلودگی خویش آگاه نبوده
و فاقد علائم بالینی مشهود آن بیماری هستند. وجود آلودگی پنهان در چنین
افرادِ به اصطلاح "ناقل میکروب"، علاوه بر اینکه منجر به تاخیر در شناسایی و
اقدامات پیشگیرانه در فرد مزبور می شود،خطر بالقوه ای برای انتقال آلودگی
به افراد دیگر به شمار می آید.انتقال دهندگان چنین میکروب هایی معمولا به
طور تصادفی و از طریق بررسی های آزمایشگاهی مختلف شناسایی می شوند.
خون یکی از مواردی است که در بدن انسان به
وجود آمده و بدن انسان نیاز شدیدی به آن دارد به گونه ای که نبود آن امکان
حیات و ادامه زندگی را مختل می کند و کمبود و نقصان خون به جزء از طریق
تزریق خون به بدن انسان قابل جبران نیست.به همین منظور سازمانها و مراکز و
محل هایی به عنوان مرکز انتقال خون در کشورها به وجود آمده است که فرآورده
های خونی را از اشخاصی که قادر به اعطای آن هستند، دریافت و نگهداری می
کنند تا در صورت نیاز به اشخاص و افراد و مصدومانی که به آن نیازمند هستند
تزریق شود. حال خون انتقال داده شده ممکن است در مواردی ناسالم و ناقل
بیماری و بالطبع ورود خسارت به فرد انتقال شونده شده و موضوع از بعد
مسوولیت مدنی واجد جنبه حقوقی گردد.